@3370 bereketli uygarlik kilikya ve kilikya ermeni kralligi antik mevkilerini sunuyoruz bolgedeki hobiseverler gezsin gorsun arge yapsin
KİLİKYA
. Antakya civarındaki Musadağ ve Taşucu’undaki Sırtlanini Mağarası’nın gösterdiği gibi, insanlar bu bölgede daha Paleolitik Çağlarda yaşıyorlardı. Bölgenin bu özelliği Kalkolitik Dönem’den itibaren buluntulara yansımaktadır. Kalkolitik Dönemde bölgede bulunan seramik buluntuları, kuzey Suriye ve kuzey Mezopotamya’yla benzerlik göstermekle beraber Orta Anadolu ile ilişkilidir. Bir kuzey Mezopotamya kültürü olan “Halaf Kültürü” ve onu takip eden “Ubaid Kültürü” Kilikya Bölgesi‘nde görülmektedir. Bölgenin doğusunda bulunan Amik Ovasını Amanos Dağları Kilikya’dan ayırır.
Greece-Cilicia-Anazarbus
Adana ve çevresi MÖ. II. binyıldan günümüze dek çeşitli isimlerle anılagelmiştir. Şimdiye dek belirlenebilen en eski isim Kizzuwatna’dır. Öyle anlaşılıyor ki, buraya gelen hemen her kavim bölgeye kendi adını vermiştir. Böylece bölgede MÖ. I. binyılda kurulan yerel krallıklar da çeşitli isimlerle anılmaktadır. Asurlular buralara Que, Hume,Kisuatni, Tabal, Unqi ve Hilakku derlerken, yerel krallar Azatiwataya gibi isimler veriyorlardı. Mısır kaynaklarında ise bu bölge q.s.wa.d.na olarak geçer. Antik kaynaklarda ise Korakesion (Alanya)’dan İskenderun Körfezi’ne kadar olan ve kuzeyden de Toros dağlarıyla sınırlanan bölgeye Kilikya denilmekte idi. Ovalık Kilikya (Kilikia Pedias) ve Dağlık Kilikya (Kilikia Trakheia) olmak üzere iki bölümden oluşan Kilikya; İran, Mezopotamya, Mısır, Ege, Kıbrıs, Doğu Akdeniz ve Anadolu dünyalarını birbirlerine bağlayan konumuyla imparatorlukların ve kültürlerin kavşağı olmuştur.
Kilikya Bölgesi topografik yapısından dolayı Dağlık ve Ovalık Kilikya olmak üzere ikiye ayrılır. Dağlık ve Ovalık Kilikya’yı birbirinden Limonlu (Lamas) çayı ayırmaktadır. Ovalık Kilikya, bugün Adana’yı çevreleyen Çukurova, Mersin il merkezi, Tarsus ve Hatay’ın Amanos Dağları’nın kıyıya bakan sahil kısımlarından oluşmaktadır. Ova, Tarsus Çayı (Kydnos), Seyhan (Saros) ve Ceyhan (Pyramos) nehirlerinden beslenmektedir.
Dağlık Kilikia, Korakesion(Alanya)’dan Soloi-Pompeiopolis (Mersin-Viranşehir)’e kadar olan dağlık bölgeyi kapsamaktadır.
KİLİKYA
. Antakya civarındaki Musadağ ve Taşucu’undaki Sırtlanini Mağarası’nın gösterdiği gibi, insanlar bu bölgede daha Paleolitik Çağlarda yaşıyorlardı. Bölgenin bu özelliği Kalkolitik Dönem’den itibaren buluntulara yansımaktadır. Kalkolitik Dönemde bölgede bulunan seramik buluntuları, kuzey Suriye ve kuzey Mezopotamya’yla benzerlik göstermekle beraber Orta Anadolu ile ilişkilidir. Bir kuzey Mezopotamya kültürü olan “Halaf Kültürü” ve onu takip eden “Ubaid Kültürü” Kilikya Bölgesi‘nde görülmektedir. Bölgenin doğusunda bulunan Amik Ovasını Amanos Dağları Kilikya’dan ayırır.
Greece-Cilicia-Anazarbus
Adana ve çevresi MÖ. II. binyıldan günümüze dek çeşitli isimlerle anılagelmiştir. Şimdiye dek belirlenebilen en eski isim Kizzuwatna’dır. Öyle anlaşılıyor ki, buraya gelen hemen her kavim bölgeye kendi adını vermiştir. Böylece bölgede MÖ. I. binyılda kurulan yerel krallıklar da çeşitli isimlerle anılmaktadır. Asurlular buralara Que, Hume,Kisuatni, Tabal, Unqi ve Hilakku derlerken, yerel krallar Azatiwataya gibi isimler veriyorlardı. Mısır kaynaklarında ise bu bölge q.s.wa.d.na olarak geçer. Antik kaynaklarda ise Korakesion (Alanya)’dan İskenderun Körfezi’ne kadar olan ve kuzeyden de Toros dağlarıyla sınırlanan bölgeye Kilikya denilmekte idi. Ovalık Kilikya (Kilikia Pedias) ve Dağlık Kilikya (Kilikia Trakheia) olmak üzere iki bölümden oluşan Kilikya; İran, Mezopotamya, Mısır, Ege, Kıbrıs, Doğu Akdeniz ve Anadolu dünyalarını birbirlerine bağlayan konumuyla imparatorlukların ve kültürlerin kavşağı olmuştur.
Kilikya Bölgesi topografik yapısından dolayı Dağlık ve Ovalık Kilikya olmak üzere ikiye ayrılır. Dağlık ve Ovalık Kilikya’yı birbirinden Limonlu (Lamas) çayı ayırmaktadır. Ovalık Kilikya, bugün Adana’yı çevreleyen Çukurova, Mersin il merkezi, Tarsus ve Hatay’ın Amanos Dağları’nın kıyıya bakan sahil kısımlarından oluşmaktadır. Ova, Tarsus Çayı (Kydnos), Seyhan (Saros) ve Ceyhan (Pyramos) nehirlerinden beslenmektedir.
Dağlık Kilikia, Korakesion(Alanya)’dan Soloi-Pompeiopolis (Mersin-Viranşehir)’e kadar olan dağlık bölgeyi kapsamaktadır.
